De 20-jarige Milou Dees won afgelopen week op het EK Young Riders met haar paard Francesco (Florencio x Krack C) niet alleen Goud met het team, maar ook individueel Brons in de kür op muziek. Hoe heeft zij dit EK ervaren en hoe is zij tot deze mooie prestatie gekomen? Wij vroegen dit en meer aan de talentvolle Zuid-Hollandse amazone. Dus wil je meer weten over Milou en zelfs haar gouden tip horen? Lees dan snel verder!
Omdat haar moeder altijd paard heeft gereden, was ook Milou van kleins af aan al gek op paarden. Op haar zesde begon ze met lessen op de plaatselijke manege. Rond haar achtste mocht ze voor het eerst een jonge pony doorrijden voor iemand uit de buurt. “Daar heb ik echt super veel van geleerd. Het is natuurlijk niet makkelijk om gelijk op een jonge pony te beginnen en dat was een hele eigenwijze, dus daar ben ik super vaak afgevallen vroeger. Maar ja, daar leer je natuurlijk wel enorm veel van!” lacht Milou. Toen ze negen was kwam er een handelspony voorbij die ze niet meer kon laten gaan. Dit werd haar eerste pony: een C-pony die ze zelf opleidde van net zadelmak naar het Z. Op het moment dat ze daar te groot voor werd, kocht ze een D-pony die al Z1 liep. Met deze pony ging Milou fanatiek wedstrijden rijden en ook de internationale wedstrijden volgden al snel.
Eerst de tijd genomen
Milou kocht haar 11-jarige paard Francesco vijf jaar geleden. Hij was toen nog erg groen en samen begonnen ze in het Z1. In 2018 reden ze het EK mee bij de Junioren, waar ze ook team Goud behaalden. “Voor dit paard heb ik eerst gewoon de tijd genomen. In het jaar dat ik hem kreeg was hij 6 en hij had best nog wel wat tijd nodig om op dat niveau te komen. Dus in het begin heb ik niet gelijk bij de Junioren gestart. Eigenlijk in mijn laatste Junioren jaar, dus het jaar dat ik 18 werd, ging het in één keer echt super goed. Toen werd ik ook opgenomen in het kader en mocht ik dus uiteindelijk ook naar het EK. Toen moest ik over naar de Young Riders en daar heb ik ook wel gewoon de tijd voor genomen. Sinds vorige zomer ben ik voor het eerst dan internationaal bij de Young Riders gestart en vanaf die tijd ging het eigenlijk zo goed dat ik nu dus ook mee mocht dit jaar!” vertelt de amazone enthousiast.
Traject naar het EK
Door het corona- en het rhinovirus was de afgelopen tijd een bewogen periode, met minder wedstrijdmogelijkheden. Om goed in het wedstrijdritme te blijven reed Milou in ieder geval de wedstrijden die wel doorgingen. Bij de observatiewedstrijden reed ze zich elke keer in de top 3 en op CDI Sint Truiden won ze zelfs alle dagen. Na de observaties was er nog een trainingskamp met een proefgerichte clinic bij een Olympisch jurylid en training bij de bondscoach. Ondanks de omstandigheden waren Milou en Francesco er daarom toch klaar voor om goed te presteren in Spanje.
Het Europees Kampioenschap
Milou wilde het EK eigenlijk blanco ingaan, om te voorkomen dat ze onnodige fouten zou maken door te veel druk op haarzelf en op haar paard te leggen. “Ik merkte wel toen ik daar was dat ik echt dacht: ik kan dit wel gewoon, er is gewoon een kans dat ik wel een medaille binnen kan slepen. Dus dat hield ik wel in mijn achterhoofd, maar ik moet zeggen dat ik nergens op had gerekend. Als ik mezelf een doel op ga leggen, van ik moet een medaille binnenhalen ofzo, dat werkt voor mij gewoon niet zo heel erg goed,” vertelt ze. Haar doel was daarom om fijne proeven te rijden en om haar paard mooi voor te stellen. Dat doel heeft ze op het EK zeker gehaald, waardoor de medaille als een hele gave beloning voor haar werk voelde.
De palmbomen en de bergen op de achtergrond maakten de arena in Oliva Nova bijzonder om in te rijden. De reis naar het EK was echter de langste reis die Milou tot nu toe met haar paard maakte. De heenreis werd afgelegd in drie dagen. Iedereen reisde individueel met de vrachtwagen, maar onderweg overnachtten alle paarden wel op dezelfde plek. Tijdens het EK zat iedereen ook bij elkaar in de buurt. Het team heeft daarom tussendoor af en toe samen gezwommen. De sfeer in het team was super, vertelt Milou: “Iedereen support elkaar gewoon goed en iedereen was echt super sportief. Je merkte gewoon dat iedereen echt oprecht was: als iemand goed reed, dan was je oprecht blij. Niet alleen omdat dat voor je land goed is, maar ook echt omdat je het elkaar gunt.”
Management
Met haar paard traint Milou bij Kim Schmid en Emmelie Scholtens. Uiteraard is, naast het rijden zelf, het management ook van groot belang. Zeker als je wil presteren op dit niveau. “Tuurlijk moet je goed trainen, op de juiste manier, en je moet luisteren naar wat je paard nodig heeft. Maar ik denk ook vooral dat heel het team eromheen, dus je tandarts, je fysio, je hoefsmid enzo; dat moet gewoon allemaal super in orde zijn. Ik denk dat ik daarin mijn paard echt super goed ken. Als er iets aan de hand is, dan weet ik gelijk van: oh dit is er mis, en ik moet nu even de fysio er extra naar laten kijken. Of de hoefsmid moet hem even net een tikje anders op zijn ijzers zetten, dat soort dingen,” legt de amazone uit.
Toekomst
De derdejaarsstudente Communicatie aan de Hogeschool Rotterdam zal het volgend jaar iets drukker krijgen in verband met haar afstuderen. Nu vind ze het nog lastig om te zeggen of ze daarna fulltime de paarden in wil: “Misschien dat ik het een beetje ga combineren, dus dat ik misschien een baan in de communicatie kan vinden en dat ik dan deels ook trainingspaarden aanneem of voor de handel iets ga doen. Ik geef nu af en toe ook les en dat vind ik ook heel erg leuk,” vertelt ze. Haar droom is om uiteindelijk succesvol Grand Prix-ruiter te worden bij de senioren. Voor nu traint ze rustig door richting de U25. Haar paard heeft voldoende kwaliteit en pakt de piaffe en passage goed op, maar de overstap van PSG naar Grand Prix-niveau is groot.
Op dit moment heeft Milou alleen Francesco te rijden. Tussendoor kocht ze een veulen bij Anne-Claire Bongers, die ze uiteindelijk ook gestart en gereden heeft. Deze merrie bleef helaas wat te klein voor haar en is inmiddels naar een Olympische amazone in Amerika verkocht. “We zijn niet echt op zoek, maar als we iets tegenkomen dat bevalt, dan is het wel de bedoeling dat er nog eentje bijkomt,” aldus de fanatieke amazone.
Gouden tip
Tot slot vroegen wij Milou of zij nog een gouden tip had voor de fanatieke ruiters en amazones uit Zuid-Holland: “Als je ergens voor wil gaan, geef het nooit op! Bij mij is het ook niet altijd makkelijk gegaan: ik heb best een onervaren paard gekocht en ik heb ook vaak op internationale wedstrijden gehad dat ik met een slechte score uit de ring kwam, omdat hij schrok en dat soort dingen. Maar ik heb gewoon altijd in mijn paard geloofd en ik wilde gewoon alles er uithalen. Ik denk dat het belangrijk is dat je dan gewoon vol blijft houden, in jezelf blijft geloven en in je paard blijft geloven. En gewoon hard ervoor werken!”
Foto: Equigeniek
Het bericht Milou Dees: “Als je ergens voor wil gaan, geef het nooit op!” verscheen eerst op KNHS Zuid Holland.
